چشم انداز تاريخى كاراته

«Okinawa» زادگاه يا محل تولد كاراته يكى از چندين جزاير كوچك جنوب ژاپن است كه به خاطر وضعيت و موقعيت جغرافيايى بسيار خوب و مناسبش ارتباط فرهنگى و تجارى زيادى با چين و ژاپن براى قرن ها داشته است. به همين خاطر عرصه مبادلات بين مردم اين جزاير با كشورهاى همسايه از تبادل كالا و خدمات فراتر رفت و حتى شيوه هاى تدافعى و رزمى نيز انتقال يافت. به جهت تأثير دائمى ملوانان و تجار چينى جنگ هاى داخلى در اين جزيره تحت تأثير  (Chan Fa) يا روش استفاده از مشت در نبردها ( كه در چين متداول بود) قرار گرفت.

همانطور كه ذكر شد وضعيت استراتژيك خاص اين منطقه باعث شد كه چينى ها و ژاپنى ها بارها به Okinawa هجوم برند تا از اين جزيره به عنوان پايگاه سياسى نظامى خود استفاده كنند و جاى تعجب نيست اگر در چنين شرايطى اين مردم به دنبال راهى براى دفاع از خود بوده باشند بدون داشتن سلاح و براساس قوانينى كه به آن ها اجازه استفاده از اسلحه را نمى داد شروع به استفاده از شيوه هاى دفاعى به كمك بخش هاى مختلف بدن و با دستان خالى و پاهاى برهنه كردند.

در شروع اين هنر به طور مخفيانه آموزش داده مى شد و از آن جايى كه بيشتر اين آموزش ها در شب انجام مى شد. شاگردان با لباس خواب بر سر تمرينات حاضر مى شدند و همان لباس خواب ها با تغييراتى به شكل لباس هاى كنونى يا (gi) امروزى درآمد.

در طى سال ها و با گذر زمان ممنوعى آموزش كاراته كمتر شد و گسترش يافت تا اينكه در سال ۱۹۰۲ به طور رسمى مبارزه با استفاده از اصول كاراته به نمايش گذاشته شد و از آن جا بود كه كاراته به ميان جوانان ژاپنى راه يافت و با استقبال شديدى كه در اين كشور از آن شد در سال ۱۹۴۸ انجمن كاراته ژاپن را تأسيس كردند. (JKA) و با شكل گيرى اين انجمن رسمى بود كه كاراته در سرتاسر جهان با سرعت بيشترى گسترش پيدا كرد.
سال ۱۹۳۶ و ملاقات استادان اين رشته

در اين سال Ryukyu Shimpo يك روزنامه در Okinawa بانى و حامى برگزارى جلسه اى شد تا استادان اين رشته به تبادل نظر با هم پرداختند و از همين زمان براى اين شيوه دفاعى نام كاراته را انتخاب و اصولى مشترك را طراحى كردند.
دلايل تغيير نام:

۱- در درجه اول مى خواستند هيچ ريشه اى از فرهنگ و اصول چين در اين رشته ورزشى بر جاى نماند چرا كه تأثيرات شديد نفوذ چين را در آن حس مى كردند. پس بهتر بود كه از كلمه اى جديد استفاده شود.

۲- اين نام نزديكى بيشترى به فلسفه Zen كه معتقد به تفكر و رياضت بود داشت.
۳- در ضمن اين كه از نظر لغوى كلمه اى مناسب و مترادف با اين شيوه دفاعى بود (استفاده از دستان خالى)